NDT-Bobath

Metoda usprawniania ruchowego, która ma pomóc we wszechstronnym rozwoju, tak, by pacjent osiągnął jak największą niezależność. Koncepcja Bobath może być stosowana u niemowląt, dzieci, a także u dorosłych. Terapia NDT-Bobath wpływa na napięcie mięśniowe, hamuje patologiczne odruchy, a wyzwala te, jak najbardziej zbliżone do prawidłowych. Istotne są nie tylko ćwiczenia w gabinecie fizjoterapeuty, ale także praca pacjenta w domu. 

W rehabilitacji metodą NDT-Bobath podkreśla się duże znaczenie plastyczności mózgu, nieprawidłowego przetwarzania sensorycznego, możliwości oceny rezultatów, indywidualnego planowania działań usprawniających oraz możliwości partycypacji opiekunów pacjentów. Taka metoda rehabilitacji neurologicznej jak NDT-Bobath pozwala w sposób aktywny redukować problemy osób z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Jako główny cel metody Bobath podkreśla się poprawę funkcji z możliwie maksymalnym czynnym udziałem pacjenta i jednocześnie pozbawionym kompensacji. 

Pozyskiwanie nowych umiejętności pozwala na coraz to inne aktywności, a to z kolei umożliwia większą partycypację w życiu społecznym. Pacjent zyskuje samodzielność, poprawie ulega więc jakość życia zarówno jego, jak i osób od których jest zależny.  

Wskazania  

Rehabilitacja Bobath pozwala na diagnostykę oraz prowadzenie terapii u noworodków, niemowląt, dzieci i osób starszych w przypadku: 

  • asymetrii, 
  • problemów z dystrybucją napięcia (obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe), 
  • zaburzeń rozwoju psycho–ruchowego 
  • uszkodzeń splotów nerwowych, chorób nerwowo–mięśniowych typu SMA, 
  • przepuklina oponowo–rdzeniowa, 
  • wad rozwojowych, 
  • zaburzeń koordynacji, 
  • zaburzeń karmienia, 
  • mózgowego porażenia dziecięcego (hemiplegia, diplegia, tetraplegia), 
  • nauki pozycjonowania pacjentów w celu przeciwdziałania zmianom wtórnym, 
  • odzyskiwania sprawności po udarach. 

Wśród efektów terapeutycznych u pacjentów prowadzonych zgodnie z koncepcją Bobath wymienia się poprawę dystrybucji napięcia mięśniowego, poprawę liniowości działania mechanizmów dźwigniowych – co ma duże odzwierciedlenie w sposobie poruszania i ustawienia poszczególnych części ciała względem siebie.